رامین - فجرینه

نویسنده مطالب زیر: رامین

تاریخچه ی جمکران
تاریخچه شیخ حسن بن مثله جمکرانى مىگوید: من شب سه شنبه، 17 ماه مبارک رمضان سال 373 هجرى قمرى در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه جماعتى از مردم به در خانه من آمدند و مرا از خواب بیدار کردند و گفتند: برخیز و مولاى خود حضرت مهدى علیه السلام را اجابت کن که تو را طلب نموده است. آنها مرا به محلى که اکنون مسجد جمکران است آوردند، چون نیک نگاه کردم، تختى دیدم که فرشى نیکو بر آن تخت گسترده شده و جوانى سى ساله بر آن تخت، تکیه بر بالش کرده و پیرمردى هم نزد او نشسته است، آن پیر، حضرت خضر علیه السلام بود که مرا امر به نشستن نمود، حضرت مهدى علیه السلام مرا به نام خودم خواند و فرمود: برو به حسن مسلم (که در این زمین کشاورزى مىکند) بگو: این زمین شریفى است و حق تعالى آن را از زمین هاى دیگر برگزیده است، و دیگر نباید در آن کشاورزى کند. عرض کردم: یا سیدى و مولاى! لازم است که من دلیل و نشانه اى داشته باشم و گرنه مردم حرف مرا قبول نمىکنند، آقا فرمود: تو برو و آن رسالت را انجام بده، ما نشانه هایى براى آن قرار مىدهیم، و همچنین نزد سید ابوالحسن (یکى از علماى قم ) برو و به او بگو: حسن مسلم را احضار کند و سود چند ساله را که از زمین به دست آورده است، وصول کند و با آن پول در این زمین مسجدى بنا نماید. آیا می‌دانید: اولین مسجدی که در منطقه قم در قرن اول هجری در ساخته شد، در منطقه جمکران و بدست خطاب بن اسدی بوده است. (تاریخ قم ص 38) قبیله اشعریان که بیشتر از صحابه حضرت علی ع بودند ، زمان هجرت به ایران در منطقه جمکران قم سکونت گزیدند. بعد از شورش طرفداران مطرف بن مغیره علیه حجاج در سالهای 685-687 م (65-66هـ)به شکست انجامید گروهی از پیروانش از قبیله بنی‌اسد به قم آمدند و در منطقه جمکران رحل اقامت افکندند. سعید بن جبیر از صحابه حضرت علی ع و عرفای عصر پس از شکست عبدالرحمان از دست حجاج بن یوسف به منطقه جمکران پناه برد و مدتی در آنجا مخفی بود.
	نظرات شما ()	پنج شنبه 86/6/8 ساعت 12:49 عصر

نویسنده مطالب زیر: رامین

معجزه
شفاى پسر بچه فلج نیمه شعبان (1421) یکى از اعضاى هیئت امناى مسجد مقدّس جمکران، که بیش از بیست سال است که توفیق خدمت به این مسجد را دارد، چنین نقل مى کند: «دقیقاً خاطرم نیست که سال 51 بود یا 52. شب جمعه اى بود و من طبق معمول به مسجد مشرف شده بودم. جلوى ایوان مسجد قدیمى، کنار مرحوم حاج ابوالقاسم ـ کارمند مسجد که داخل دکه مخصوص جمع آورى هدایا بود ـ نشسته بودم. نماز مغرب و عشا تمام شده بود و جمعیت کم و بیش مشرف مى شدند. ناگهان خانمى جلو آمد در حالى که دست دختر 12 ساله اش را گرفته بود و پسر بچه 9 ساله اى را هم در بغل داشت. نگاهى کردم و گفتم: بفرمایید! امرى داشتید؟ زن سلام کرد و بدون هیچ مقدمه اى گفت: من نذر کرده ام که اگر امام زمان(علیه السلام) امشب بچه ام را شفا دهد، پنج هزار تومان بدهم. حالا اول مى خواهم هزار تومان بدهم. پرسیدم: آمدى که امتحان کنى؟ گفت: پس چه کنم؟ بلافاصله گفتم: نقدى معامله کن; با قاطعیت بگو این پنج هزار تومان را مى دهم و شفاى بچه ام را مى خواهم! کمى فکر کرد و گفت: خیلى خب، قبوله. و بعد پنج هزار تومان را داد; قبض را گرفت و رفت. آخر شب بود و من قضیه را به کلّى فراموش کرده بودم. خانمى را دیدم که دست پسر بچه و دخترش را گرفته بود و به طرف دکّه مى آمد. به نظرم رسید که قبلا دختر بچه را دیده ام، ولى چیزى یادم نیامد. زن شروع به دعا کردن نمود و تکرار مى کرد و مى گفت: حاج آقا! خدا به شما طول عمر بدهد! خدا ان شاءاللّه به شما توفیق بدهد! پرسیدم: چى شده خانم؟ گفت: این بچه همان بچه اى است که وقتى اول شب خدمتتان آمدم بغلم بود. و بعد پاهاى کودک را نشان داد. کاملا خوب شده بود و آثارى از ضعف یا فلج در پسرک نبود. زن سفارش کرد که شما را به خدا کسى نفهمد. گفتم: خانم! این اتفاقات براى ما غیر منتظره نیست. تقریباً همیشه از این جور معجزه ها را مى بینیم. گفت: هفته دیگر ان شاءاللّه با پدرش مى آییم و گوسفندى هم مى آوریم. هفته بعد که آمدند، گوسفندى را ذبح کردند و خیلى اظهار تشکر نمودند. بچه را که دیدم، او را بغل کردم و بوسیدم.
	نظرات شما ()	پنج شنبه 86/6/8 ساعت 1:28 صبح

نویسنده مطالب زیر: رامین

شرایط ظهور او ...

((شرایط ظهور ))

آگاهی از شرایط انتظار زمینه ظهور را فراهم می کند

خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: آنچه در دنیای امروز بیش از هر چیز ذهن سعادت طلبان را مشغول کرده، ظهور یک منجی است تا عدالت را در جهان حاکم و ظلم را برچیند، در جوامع اسلامی این انتظار برای ظهور منجی عالم بشریت امام زمان(عج) است که باید با آگاهی از شرایط انتظار، زمینه ظهور و گسترش عدل در جهان را فراهم کرد. خودسازی، بصیرت دینی، تقوی و آراستگی به دیگر فضایل اخلاقی از جمله شرایط عنوان شده برای یک منتظر واقعی است .

به گزارش خبرگزاری مهر، فلسفه انتظار، دمیدن روح امیدوارى و پایدارى است. انتظار و عقیده به ظهور مصلح، شیعه را در جریان زمان براى مقاومت پرورش داد و جامعه شیعه را از زوال نگاه داشت و تا امروز، این عقیده عامل بقاى شیعه و پایدارى اوست.

شیعیانى که با وضعیت اسفبار حکومت بنى امیه و بنى عباس روبه رو شده بودند، اگر منتظر و آینده بین نبودند و اعتقاد به پیروزى حق و عدالت نداشتند، هرگز توان مقاومت نداشته و از دگرگون شدن اوضاع نا امید شده، ریشه هر حرکت و پایدارى در آنها خشک مى شد.

اما قرآن کریم بشارت داده و پیامبر اکرم (ص) و حضرت على (ع) نیز وعده داده اند که این دین، پایدار مى ماند و همیشه حق پیروز است. پس از رحلت رسول خدا(ص) تا به امروز، ریشه همه حرکت ها ونهضت هاى شیعه علیه باطل، همین فلسفه انتظار و عقیده به ادامه مبارزه حق و باطل بوده است. این همان فلسفه اى است که در ادیان گذشته نیز مایه امیدوارى پیروان آنها و مشوق آنان به پایدارى بوده است پس فلسفه انتظار، مانند یک عامل و ماده حیاتى مهم در تمام ادیان آسمانى وجود داشته و رمز بقا و موجودیت آنان بوده است و اکنون نیز از عوامل بقاى جامعه مسلمانان است .

منتظران حقیقى

در روایات، استقامت در دین، پارسایى و تخلق به مکارم اخلاق از ویژگى هاى منتظران حقیقى شمرده شده است. پیامبر گرامى اسلام (ص) در تجلیل از مقام شامخ منتظران حقیقى خطاب به صحابه فرمود: شما اصحاب من هستید، لیکن برادران من مردمى هستند که در آخرالزمان مى آیند.

وظایف شیعیان و یاوران امام زمان(عج) در دوران غیبت

در دوران غیبت امام عصر (عج)، منتظران واقعی آن امام بزرگوار وظایفی را بر عهده دارند که می بایست با آگاهی کامل از آنها ، فعالیتهای لازم را داشته ، زمینه ظهور منجی عالم بشریت را فراهم آورند .

یاد امام زمان، دعوت برای شناخت امام زمان، دعا برای سلامتی ، دعا برای تعجیل ظهور آن حضرت، ندبه بر امام زمان، زیارت امام زمان، خودسازی و ایجاد شرایط لازم برای ظهور آن حضرت از جمله وظایفی است که برای منتظران واقعی امام زمان (عج) مطرح شده است :

یاد امام

وظیفه یک شیعه و یک عاشق دلسوخته قبل از هر چیز یاد امام زمان است، یاد امام نه تنها یک وظیفه است بلکه آرام بخش و نشاط آور، سازنده و تربیت کننده، اصلاح گر وشور آفرین و وسیله تقرب به خدا و توشه لحظه پر وحشت مرگ است .

دعا برای شناخت امام

معرفت و شناخت امام زمان ، امری حتمی و ضروری است ، بنابراین یکی از وظایف مسلم انسان این است که امام زمان خود را بشناسد و در این راه از هیچ کوششی دریغ نورزد .
از جمله اقداماتی که در این راستا می توان داشت دعا برای شناخت امام از حضرت حق تعالی است، در واقع می بایست از خدا استعانت بجوید و بخواهد که معرفت امام را برای او میسرو مقدور کند .

دعا برای سلامت امام

یکی ازوظایف دوستان و منتظران امام زمان این است که برای سلامت و صیانت حضرت از خطرات و بلایایی که جان امام را تهدید می کند ، با هر زبانی که به آن مسلط هستند، دعا کنند.

دعا برای تعجیل در ظهور امام

یکی از وظایف مسلم شیعیان در زمان غیبت امام زمان ، دعا برای قرب ظهور و درخواست تعجیل در قیام آن حضرت است . شیعه راستین و دلباخته امام زمان کسی است که در هر صبح و شام و با هر نماز دست حاجت به پیشگاه خدای مهرمان دراز کرده و از او ظهور مولایش را می طلبد .

کسی که شیفته واقعی امام زمان است در دعا برای ظهور مولایش اسیر الفاظ و گرفتار عبارت پردازی نیست ، بلکه از عمق جان دعا می کند و با تمام وجود گمشده اش را می طلبد ، تنها زبانش سخن نمی گوید ، بلکه قلبش در هجران یار می سوزد ، دلش در فراق محبوب مضطرب است و دیدگانش در انتظار دیدار اشکبار است . گردش زبانش در گام ، همچون اشکهای غلطانش برگونه ، نشانه محبت درونی و علاقه قلبی او به مولا و محبوب اش است .

ندبه بر امام

ندبه بر حضرت مهدی اظهار شوق به لقای او ، گریه و ابراز نگرانی از مفارقت ومحروم بودن از فیض حضور او ، دعا برای تعجیل فرج وظهور او، ذکر مناقب وفضایل و اقدامات و برنامه های انقلابی و اصلاحی آن وجود مبارک و اظهار تأسف از اوضاع ناهنجار و روی کار بودن حکومتهای باطل ومستبد و روشهای بیدادگرانه ، سنت حسنه ای است که همواره شیعه بر آن مداومت داشته و آنرا شعار خود قرار داده و تا ظهور دولت حق و تأسیس حکومت جهانی اسلام ، آزادی و نجات تمام انسانها ، این شعار برقرار بوده و روشنگر خواسته های ارزنده و با ارج و هدفهای مترقی و نجات بخش ‌اسلام‌ است .

زیارت امام

از جمله وظایف دوستان امام عصر (عج) این است که در هر روز بویژه در روز جمعه به زیارت امام بپردازند و یکی از زیارتنامه هایی که برای آن حضرت در کتب دعا معرفی شده را بخوانند.

توسل به امام

همانگونه که هر عبدی اگر مبتلا به مشکلی شود به مولای خود پناه می برد و رفع شدائد و مشکلات را از او می طلبد ، بویژه اگر آن مولا توان رفع مشکل راداشته باشد ، شیعه نیز باید در همه حالات بویژه درهنگام شداید وتهاجم دشمن ، به امام زمان (عج) متوسل شود و رفع مشکل را از مولای خود بخواهد .

‌‌خودسازی

شیعه درطول غیبت کبری به انتظار نشسته که چه زمانی یوسف گم گشته باز آید و غم هجران یعقوبی آنها به سرور وصال مبدل شود و عزت از دست رفته باز گردد . همه امید شیعه این است که روزی در زیر پرچم امام عصر به جهاد علیه دشمنان خدا و دین پرداخته و از جمله یاران امام و شهداء در رکاب حضرت باشد . می دانیم که این مقامات با آلودگی و پلیدی سازگار نیست و از سوی دیگر چون آمدن امام زمان دقیقی ندارد ، پس شیعه منتظر باید در تمام ابعاد زندگی خودسازی کند، هم در بعد عقیده و هم در بعد نفسانیات ، اخلاق و عمل ، چرا که نه شخص فاسد العقیده در حریم امام راه دارد و نه شخص فاسد الاخلاق و نه انسان آلوده به گناه .

ایجاد زمینه برای آمدن امام

منظور از ایجاد زمینه تنها آمادگی شخصی نیست که هر فردی موظف باشد خود را در بعد عقیدتی، اخلاقی و عملی آماده سازد ، بلکه مقصود آن است که افراد صالح و ذی نفوذ ، مانند مراجع تقلید ودانشمندان ، خطیبان و صاحبان قلم ، دست به یک اقدام اصلاحی در جامعه بزنند ومردم را با تبلیغات از خطر دشمنان آگاه کرده و به آثار وجودی امام زمان و بیان زندگی سعادتمندانه وشرافتمندانه در عصر ظهور توجه دهند و آنها را مهیا و آماده سازند .

انتظار فرج آن حضرت

از دیگر وظایف شیعه انتظار ظهور و فرج آن حضرت است . در این مورد روایات بسیاری وارد شده است .

اظهار حزن، ذکر فضایل و مناقب، اظهار علاقه، شرکت در جلسات مربوط به آن حضرت، رعایت حقوق امام و رعایت حقوق برادران دینی از دیگر وظایف منتظران در عصر غیبت است .

نظرات شما ()

پنج شنبه 86/6/8 ساعت 1:27 صبح

نویسنده مطالب زیر: رامین

القاب مهدی (عج)
مرحوم ثقة الاسلام نورى در بیان اسماء شریفه امام عصر (علیه السلام)، با استناد به آیات و روایات و کتب آسمانى پیشین و تعبیرات راویان و تاریخ نگاران تعداد یکصد و هشتاد و دو اسم و لقب براى حضرت مهدى(علیه السلام)ذکر مىکند و مدّعى است که در این مقام، از استنباطهاى شخصى و استحسانهاى غیر قطعى خوددارى نموده است که در غیر این صورت چندین برابر این اسماء و القاب، قابل استخراج از کتب مختلفه بود. که از آن جمله است: محمّد، احمد، عبداللّه، محمود، مهدى، برهان، حجّت، حامد، خلف صالح، داعى، شرید صاحب، غائب، قائم، منتظر و... .^{( [40] )} کنیههاى آن حضرت عبارتند از: ابوالقاسم (هم کنیه پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم))، ابوعبداللّه، اباصالح که مرحوم نورى ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابوتراب را نیز از کنیههاى ایشان شمرده است. در اینجا به ذکر پارهاى عناوین و صفات که در ضمن زیارتهاى مختلفه و ادعیه مربوط به حضرت مهدى (علیه السلام) مورد تصریح قرار گرفته است اشاره داریم، با این امید که دقّت و تأمّلى در آنها، ما را با شئونات مختلفه آن بزرگوار آشنا ساخته و مقاماتى را که غالباً از لسان معصومین(علیهم السلام) در ضمن این دعاها و زیارتها براى امام دوازدهم(علیه السلام)بر شمرده شده براىمان روشنتر سازد. قابل ذکر اینکه تمام این عناوین و اوصاف بطور خاص در مورد حضرت مهدى(علیه السلام)وارد گردیده، اگرچه بسیارى از آنها در مورد سایر امامان بزرگوار اسلام(علیهم السلام)نیز مىتواند مصداق داشته باشد. دیگر اینکه، آنچه ذکر مىشود نه به ادّعاى اسم یا لقب آن حضرت، بلکه به عنوان بهرهورى از تعابیر موجود در نصوص زیارت و دعاست، اعم از اینکه واژهاى مفرد یا جملهاى توصیفى باشد. بقیّة اللّه: باقیمانده خدا در زمین. خلیفة اللّه: جانشین خدا در میان خلایق. وجه اللّه: مظهر جمال وجلال خدا، سمت و سوى الهى که اولیاى حق رو به او دارند. باب اللّه: دروازه همه معارف الهى، درى که خدا جویان براى ورود به ساحت قدس الهى، قصدش مىکنند. داعى اللّه: دعوت کننده الهى، فرا خواننده مردم به سوى خدا، منادى راستین هدایت الى اللّه. سبیل اللّه: راه خدا، که هرکس سلوکش را جز در راستاى آن قرار دهد سر انجامى جز هلاکت نخواهد داشت. ولى اللّه: سر سپرده به ولایت خدا و حامل ولایت الهى، دوست خدا. حجة اللّه: حجّت خدا، برهان پروردگار، آن کس که براى هدایتِ در دنیا، و حسابِ در آخرت به او احتجاج مىکنند. نور اللّه: نور خاموشى ناپذیر خدا، ظاهر کننده همه معارف و حقایق توحیدى، مایه هدایت رهجویان. عین اللّه: دیده بیدار خدا در میان خلق، دیدبان هستى، چشم خدا در مراقبت کردار بندگان. سلالة النّبوّة: فرزند نبوّت، باقیمانده نسل پیامبران. خاتم الاوصیاء: پایان بخش سلسله امامت، آخرین جانشین پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم). علم الهدى: پرچم هدایت، رایت همیشه افراشته در راه اللّه، نشان مسیر حقیقت. سفینة النّجاة: کشتى نجات، وسیله رهایى از غرقاب ضلالت، سفینه رستگارى. عین الحیوة: چشمه زندگى، منبع حیات حقیقى. القائم المنتظر: قیام کننده مورد انتظار، انقلابى بىنظیرى که همه صالحان چشم انتظار قیام جهانى اویند. العدل المشتهر: عدالت مشهور، تحقق بخش عدالت موعود. السیف الشاهر: شمشیر کشیده حق، شمشیر از نیام بر آمده در اقامه عدل و داد. القمر الزّاهر: ماه درخشان، ماهتاب دلفروز شبهاى سیاه فتنه و جور. شمس الظلاّم: خورشید آسمان هستى ظلمت گرفتگان، مهر تابنده در ظلمات زمین. ربیع الأنام: بهار مردمان، سر فصل شکوفایى انسان، فصل اعتدال خلایق. نضرة الأیّام: طراوت روزگار، شادابى زمان، سرّ سرسبزى دوباره تاریخ. الدین المأثور: تجسّم دین، تجسید آیین بر جاى مانده از آثار پیامبران، خودِ دین، کیان آیین، روح مذهب. الکتاب المسطور: قرآن مجسّم، کتاب نوشته شده با قلم تکوین، معجزه پیامبر در هیئت بشرى. صاحب الأمر: دارنده ولایت امر الهى، صاحب فرمان و اختیاردار شریعت. صاحب الزمان: اختیار دارِ زمانه، فرمانده کل هستى به اذن حق. مطهّر الأرض: تطهیر کننده زمین که مسجد خداست، از بین برنده پلیدى و ناپاکى از بسیط خاک. ناشر العدل: برپا دارنده عدالت، بر افرازنده پرچم عدل و داد در سراسر گیتى. مهدى الامم: هدایتگر همه امّتها، راه یافته راهنماى همه طوایف بشریت. جامع الکَلِم: گردآورنده همه کلمهها بر اساس کلمه توحید، وحدت بخش همه صفها. ناصر حق اللّه: یاریگر حقِ خدا، یاورِ حقیقت. دلیل ارادة اللّه: راهنماى مردم به سوى مقاصد الهى، راه بلد و راهبر انسانها در راستاى اراده خداوند. الثائر بأمر اللّه: قیام کننده به دستور الهى، بر انگیخته به فرمان پروردگار، شورنده بر غیر خدا به امر خدا. محیى المؤمنین: احیاگر مؤمنان، حیاتبخش دلهاى اهل ایمان. مبیر الکافرین: نابود کننده کافران، درهم شکننده کاخ کفر، هلاک کننده کفار. معزّ المؤمنین: عزّت بخش مؤمنان، ارزش دهنده اهل ایمان. مذلّ الکافرین: خوار کننده کافران، درهم شکننده جبروتِ کفر پیشگان. منجى المستضعفین: نجات دهنده مستضعفان، رهایى بخش استضعاف کشیدگان. سیف اللّه الّذى لاینبو: شمشیر قهر خدا که کندى نپذیرد. میثاق اللّه الّذى أخذه: پیمان بندگى خدا که از بندگان گرفته شده. مدار الدهر: مدار روزگار، محور گردونه وجود، مرکز پیدایش زمان. ناموس العصر: نگهدارنده زمان، کیان هستى دوران. کلمة اللّه التامه: کلمه تامّه خداوند، حجّت بالغه الهى. تالى کتاب اللّه: تلاوت کننده کتاب خدا، قارى آیات کریمه قرآن. وعداللّه الّذى ضمنه: وعده ضمانت شده خدا، پیمان تخلّف ناپذیر الهى. رحمة اللّه الواسعة: رحمت بىپایان خدا، لطف و رحمت بىکرانه پروردگار رحمت گسترده حق. حافظ اسرار رب العالمین: نگهبان اسرار پروردگار، حافظ رازهاى ربوبى. معدن العلوم النبویّه: گنجینه دانشهاى پیامبرى ـ خزانه معارف نبوى. نظام الدین: نظام بخش دین. یعسوب المتقین: پیشواى متقین. معزّ الاولیاء: عزت بخش یاران. مذلّ الأعداء: خوار کننده دشمنان. وارث الانبیاء: میراث بر پیامبران. نور ابصار الورى: نور دیدگان خلایق. الوتر الموتور: خونخواه شهیدان. کاشف البلوى: بر طرف کننده بلاها. المعد لقطع دابر الظلمه: مهیّا شده براى ریشه کن کردن ظالمان. المنتظر لاقامة الأمت و العوج: مورد انتظار براى از بین بردن کژیها و نادرستىها. المترجى لازالة الجور و العدوان: مورد آرزو براى بر طرف کردن ستم و تجاوز. المدّخّر لتجدید الفرائض و السنن: ذخیره شده براى تجدید واجبات و سنن الهى. المؤمّل لاِحیاء الکتاب وحدوده: مورد امید براى زنده ساختن دوباره قرآن و حدود آن. جامع الکلمة على التقوى: گرد آورنده مردم بر اساس تقوى. السبب المتصل بین الأرض و السماء: واسطه بین آسمان و زمین، کانال رحمت حق بر خلق. صاحب یوم الفتح و ناشررایة الهدى: صاحب روز پیروزى و بر افرازنده پرچم هدایت. مؤلف شمل الصلاح و الرضا: الفت دهنده دلها بر اساس رضایت و درستکارى. الطالب بدم المقتول بکربلا: خونخواه شهید کربلا. المنصور على من اعتدى علیه وافترى: یارى شده علیه دشمنان وافترا زنندگان. المضطرّ الّذى یجاب اذا دعى: پریشان و درماندهاى که چون دعا کند دعایش مستجاب شود.
	نظرات شما ()	پنج شنبه 86/6/8 ساعت 1:22 صبح

نویسنده مطالب زیر: رامین

منتظران حقیقی
منتظران حقیقی امام زمان «مرحوم حاج میرزا محمدتقی موسوی اصفهانی»، در کتاب شریف «مکیال المکارم» که در آن براساس احادیث گوناگون وظایف منتظران را برشمرده است، موردی دارد که واقعاً تکان دهنده است. ایشان می نویسد ازجمله وظایف منتظران، توبه واقعی و بازگرداندن حقوق مردم به آنان است. یعنی حتی آن توبه ای که بدون پس دادن حقوق ضایع شده مردم به آنها باشد، مورد پذیرش نیست و نمی تواند ما را در زمره منتظران قرار دهد. درهای رحمت الهی، هیچگاه به روی کسانی که از روی غفلت، به راه ناصواب رفته اند بسته نیست. کسانی که می خواهند برگردند، می توانند با اداکردن حقوق مردم و باتوبه واقعی، خود را در صف منتظران حقیقی آقا امام زمان(عج) قرار دهند. من خود را مکلف می دانم که صدای حضرتش را به همگان برسانم که ای مردم بیایید و در صف منتظران من قرار گیرید، بیایید و با احقاق حقوق ضایع شده دیگران، با تأسی به پرهیزگاری و ورع، با دوری از گناهان، با صرف مال در راه هایی که سود آن به مسلمانان برسد، باکوشش در ادای حقوق برادران دینی، با قرائت قرآن و نماز، با شاد کردن دل شیعیان، با خدمت به مردم مرا یاری کنید تا من از شما راضی شوم. خدا را گواه می گیرم که من راه های تقرب به آن حضرت را آشکارا بیان کردم و از هرکس که این مطالب را بخواند، پیمان می گیرم که آن را به دیگران منتقل کند.» وظایف منتظران حقیقی امام عصر(عج) سنگین است و از عهده هر کسی ساخته نیست. به همین دلیل است که گفته شده عدد منتظران حقیقی حضرت حجت(عج) از عدد آنان که داعیه انتظار و یاوری حضرتش را دارند، بسیار کمتر است. «دکتر محمد رهایی»، از مدرسان دروس حوزوی در باب وظایف منتظران می گوید: «وظایف منتظران را در چند دسته مختلف می توان تقسیم بندی کرد». بزرگان ما تا 80مورد از وظایف منتظران را از متون اخبار و روایات و احادیث استخراج کرده اند که بخشی از آنها، وظایف تعبدی است. مثل شناخت وجود شریف امام که این شناخت، خودش بحث بسیار مفصلی دارد و اگر کسی بخواهد همین یک وظیفه را بدرستی انجام دهد، باید عمرش را در پای آن بگذارد. یا مواردی مثل رعایت مراتب ادب نسبت به اسماء شریف آن حضرت یا محبت خاص داشتن نسبت به آن حضرت و یا محبوب ساختن آن عزیز در نزد مردم و انتظار فرج و ظهور ایشان و اظهار شوق برای دیدار آن حضرت و ذکر فضایل و مناقب ایشان در میان مردم واندوه در فراق آن بزرگوار و یا مداومت در خواندن دعاهای خاص. اما یکسری وظایف هم هستند که بعد اجتماعی دارند مثل صرف اموال در راههای مورد رضایت امام زمان(عج) که این یک بحث مفصل دارد. انجام این وظیفه، در جامعه امروز ما می تواند از اهمیت خاصی برخوردار باشد. ما باید ببینیم در شرایطی که جامعه ما دارد، صرف اموال در چه راههایی مورد رضایت امام عصر(عج) خواهد بود. یکی از وظایفی که در تعالیم اسلامی برعهده منتظران امام عصر(عج) گذارده شده، تلاش در جهت سالم سازی فضای اجتماعی است. منتظران امام زمان (عج) کسانی هستند که نسبت به مسائل اطراف خود، بی تفاوت نیستند و هر اتفاقی در عرصه های اجتماعی، آنها را به واکنش وامی دارد، واکنشی که به نسبت اتفاق گاه مثبت و گاه منفی است. این وظیفه در تعالیم دینی ما تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر شناخته می شود. «سید ابراهیم کاظمی»، از فعالان تبلیغ مهدویت، در این باره می گوید: «یکی از وظایف مهم مسلمانان در زمان غیبت امام عصر(عج) این است که به ترویج و تبلیغ احکام اسلامی بپردازند و امر به معروف و نهی از منکر را اقامه و با بدعتها مبارزه کنند. وظیفه آگاهان، علما و دانشمندان در این مقوله، نسبت به دیگران سنگین تر است. امام حسن عسکری(ع) از پدران گرامی خود نقل کرده است که رسول خدا(ص) فرمودند:«شدیدتر و سخت تر از یتیم شدن کودکی که از پدر و مادر خود دور می شود، یتیم بودن کسی است که از امام خود دور است و به او خود دسترسی ندارد و حال آنکه با مسائلی مواجه است که حکم آن را نمی داند. آگاه باشید هر کس از شیعیان ما آگاه از علوم ما اهل بیت باشد، باید بداند که این شخص که دسترسی به ما ندارد و حکم ما را نمی داند در حکم کودک یتیمی است که در دامن اوست. بدانید هر کس او را هدایت و راهنمایی کند و راه ما اهل بیت را به او تعلیم دهد، در بهشت با بهترین دوستان، همراه ما خواهد بود». امام هادی(ع) نیز فرموده اند:«اگر در زمان غیبت حضرت قائم (عج) علمایی نباشند که مردم را به سوی حضرت دعوت کنند و متوجه به آن جناب سازند و با دلیل از دین خدا دفاع کنند و بندگان ضعیف (کم اطلاع) را از دام ابلیس و ابلیسیان و ناصبیها نجات دهند، کسی باقی نخواهد ماند مگر آنکه مرتد خواهد شد، ولی ایشان هستند که زمام قلبهای شیعیان ضعیف و کم اطلاع را محکم می گیرند، همان طور که کشتیبان سکان کشتی را محکم می گیرد حقا که این دانشمندان نزد خداوند عزوجل برترین افرادند.
	نظرات شما ()	پنج شنبه 86/6/8 ساعت 1:20 صبح

نویسنده مطالب زیر: رامین

تکلیف عاشقان
تکلیف عاشقان از جمله تکالیف مردمان در غیبت امام زمان، عجل‏الله‏تعالى‏فرجه، دعا کردن است که خداى تعالى تو را از جمله دوستان و شیعیان و ملتزمان رکاب آن حضرت، ارواحنافداه، در زمان رجعت و ظهور قرار بدهد، چنان که در دعاى عهد بعد از نماز صبح بر آن تاکید گردیده است. و باید در این دعا صادق باشى نه کاذب، و به مجرد زبان و عبارت‏پردازى نباشد و همانند کسانى نباشى که سید بن طاووس، رحمة‏الله‏علیه، درباره آنان مى‏گوید: «من به برخى از مدعیان عشق و محبت والاى امام عصر، علیه‏السلام، گفتم: اگر روزى هزار اشرفى مستمرى داشته باشى و بگویند امام زمانت قرار است ظاهر شود و این پول از تو خواهد شد; در این صورت تو خواستار چه خواهى بود؟ امام زمانت ظاهر شود یا مستمرى‏ات ادامه یابد؟»اگر احساس مى‏کنى آن اخلاص و اعتقاد و محبت لازم را ندارى که از عاشقان راستین مولایت‏باشى و ظهور امام خویش را در هر حال واقعا از خداوند متعال با تمام وجود درخواست کنى، حتى اگر به زیانت نیز تمام شود، باز هم نباید مایوس شوى و ترک این آداب و اعمال نمایى و از دعاى ظهور و فرج مولایت غفلت ورزى. بلکه باید همواره از خداى تعالى مسئلت کنى که تو را در زمره آنان قرار دهد که در برابر مولاى خویش صاحب رضا و تسلیم‏اند. آرى حتى اگر فقط به زبان نیز بتوانى در مقام دعا و ثنا و اظهار بندگى و چاکرى برآیى - که در دل دوست‏به صد حیله رهى باید کرد - شاید نورانیت این کلمات و توسلات برایت رهى بگشاید و روزنه‏اى به سوى دوست‏باز نماید و تو را کم کم به کویش کشاند. ان‏شاءالله با استفاده از کتاب: پیوند معنوى با ساحت قدس مهدوى، على‏اکبر صدرالاسلام همدانى. تکلیف عاشقان از دیگر مواردى که به عنوان تکلیف (عاطفى و اخلاقى) منتظران و دوستداران امام عصر، علیه‏السلام، در زمان غیبت،برآن تاکید گردیده است صدقه دادن براى حفظ و سلامتى آن وجود مقدس و مبارک است. انگیزه انسان در صدقه دادن براى خود و عزیزانش، بى تردید از محبت و دوستى او نسبت‏به آنان سرچشمه مى‏گیردو هرچه این دوستى بیشتر باشد، اعمال عاطفى او نسبت‏به آن عزیز از جمله صدقه دادن نیز، فزونتر خواهد بود. اکنون تو خود بیندیش در این زمان چه کس براى ما عزیزتر است؟ جز مولا و سرورمان، امام عصر، حضرت صاحب‏زمان؟ از رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و آله روایت‏شده که فرمود: «ایمان نیاورده احدى از شما تا آن گاه که من و اهل بیتم نزد او از جان و فرزند وى و تمامى مردم محبوتر باشم‏». و چگونه چنین نباشد و حال آن که همه نعمتهاى ظاهرى و باطنى مانند اصل وجود من و تو، زندگى، دین، عقل، صحت‏و عافیت و دیگر نعمتها همه از پرتو وجود مقدس امام زمان و عنایت اوست. وجود عزیزان و نزدیکان من و تو نیز که براى‏سلامتى آنان صدقه مى‏دهیم، آن هم به برکت وجود مقدس آن یگانه عزیز دوران است. پس هم ایمان آدمى اقتضا مى‏کند و هم محبت او که به یاد مولا و امام زمانش صدقه دهد; حتى بر آنان هم که براى خودو عزیزانشان صدقه مى‏دهند سزاوار است که ابتدا براى آن حضرت صدقه دهند; زیرا وجود و سلامتى آنان نیز از عنایت‏آن عزیز و به طفیل وجود و سلامتى حضرتش تامین مى‏گردد. و اما حال آنان که همواره آتش محبت و عشق نسبت‏به مولایشان در دل شعله ور دارند و جز آن وجود مقدس کسى‏را لایق هستى و سزاوار عافیت و تندرستى نمى‏دانند، به خوبى روشن است. انگیزه آنان نه ثواب صدقه است، و نه حتى‏حفظ عزیزان خویش در پرتو سلامتى مولایشان; بل فقط و فقط براى او صدقه مى‏دهند و بس; و تو تردید مکن که عنایت وگوشه چشمى از آن سرور کائنات، هماره به سوى اینان و عزیزانشان سرازیر است.
	نظرات شما ()	پنج شنبه 86/6/8 ساعت 1:18 صبح

نویسنده مطالب زیر: رامین

قرآن ودانشمندان
قرآن در سخن دانشمندان جهان 1. گوته، شاعر و نویسنده معروف آلمانى مى‏گوید: «سالیان دراز کشیشان از خدا بى خبر، ما را از پى بردن به حقایق قرآن مقدس و عظمت آورنده آن دور نگه داشتند؛ امّا هر قدر که ما قدم در جاده علم و دانش نهادیم و پرده تعصب را دریدیم، عظمت احکام مقدس قرآن، بهت و حیرت عجیبى در ما ایجاد نمود. به زودى این کتاب توصیف‏ناپذیر، محور افکار مردم جهان مى‏گردد! » 2. آلبرت انیشتاین که نیازى به معرفى ندارد، مى‏گوید: «قرآن کتاب جبر یا هندسه نیست؛ مجموعه‏اى از قوانین است که بشر را به راه صحیح، راهى که بزرگ‏ترین فلاسفه و دانشمندان دنیا از تعریف و تعیین آن عاجزند، هدایت مى‏کند ». 3. ویل دورانت، دانشمند امریکایى شرق‏شناس، مى‏گوید: «در قرآن، قانون و اخلاق یکى است. رفتار دینى در قرآن، شامل رفتار دنیوى هم مى‏شود و همه امور آن از جانب خداوند و به طریق وحى آمده است. قرآن در جان‏هاى ساده عقایدى آسان و دور از ابهام پدید مى‏آورد که از رسوم و تشریفات ناروا آزاد است ». 4. پروفسور آرتور آربرى که یکى از مترجمان مشهور قرآن به زبان انگلیسى است، مى‏گوید: « زمانى که به پایان ترجمه قرآن نزدیک مى‏شدم، سخت در پریشانى به سر مى‏بردم؛ اما قرآن آنچنان آرامش خاطرى به من مى‏بخشید که براى همیشه به خاطر خواهم داشت. من در حالى که مسلمان نیستم، قرآن را خواندم تا آن را درک کنم و به تلاوت آن گوش دادم تا مجذوب آهنگ‏هاى نافذ و مرتعش کننده‏اش شوم و تحت تأثیر آهنگش قرار گیرم و به کیفیتى که مسلمانان واقعى و نخستین داشتند، نزدیک گردم تا آن را بفهمم » . گوته، شاعر و نویسنده معروف آلمانى مى‏گوید: «سالیان دراز کشیشان از خدا بى خبر، ما را از پى بردن به حقایق قرآن مقدس و عظمت آورنده آن دور نگه داشتند؛ امّا هر قدر که ما قدم در جاده علم و دانش نهادیم و پرده تعصب را دریدیم، عظمت احکام مقدس قرآن، بهت و حیرت عجیبى در ما ایجاد نمود. به زودى این کتاب توصیف‏ناپذیر، محور افکار مردم جهان مى‏گردد! » 5. لئوتولستوى، نویسنده معروف روسى مى‏گوید: «هر کس که بخواهد سادگى و بى پیرایگى اسلام را دریابد، باید قرآن مجید را مورد مطالعه قرار دهد. در قرآن قوانین و تعلیمات حقیقى و احکام آسان و ساده براى عموم بیان شده است. آیات قرآن به خوبى بر مقام عالى اسلام و پاکى روح آورنده‏اش گواهى مى‏دهد». 6. دکتر هانرى کُربن، اسلام شناس معروف فرانسوى، سخن جالبى درباره قرآن دارد. وى مى‏گوید: «اگر قرآن خرافى بود و از جانب خداوند نبود، هرگز جرأت نمى‏کرد که بشر را به علم و تعقل و تفکر دعوت کند. هیچ اندیشه‏اى به اندازه قرآن محمّد(ص) انسان را به دانش فرا نخوانده است تاآن جا که نزدیک به نه صد و پنجاه بار در قرآن، از علم و عقل و فکر سخن رفته است». 7. ارنست رنان، فیلسوف معروف فرانسوى مى‏گوید: « در کتابخانه من هزاران جلد کتاب سیاسى ،اجتماعى، ادبى و... وجود دارد که هر کدام را بیش از یک بار نخوانده‏ام؛ اما یک جلد کتاب هست که همیشه مونس من است و هر وقت خسته مى‏شوم و مى‏خواهم درهایى از معانى و کمال به رویم باز شود، آن را مطالعه مى‏کنم. این کتاب، قرآن - کتاب آسمانى مسلمانان - است». 8. ناپلئون بناپارت، امپراطور فرانسه مى‏گوید: « امیدوارم آن زمان دور نباشد که من بتوانم همه دانشمندان جهان را با یکدیگر متحد کنم تا نظامى یکنواخت، فقط براساس اصول قرآن مجید که اصالت و حقیقت دارد و مى‏تواند مردم را به سعادت برساند، ترسیم کنم. قرآن به تنهایى عهده دار سعادت بشر است». 9. مهاتما گاندى، رهبر فقید هند هم اعتقاد داشت: «از راه آموختن علم قرآنى، هر کس به اسرار وحى و حکمت‏هاى دین، بدون داشتن هیچ خصوصیت ساختگى دیگرى پى مى‏برد. در قرآن هیچ اجبارى براى تغییر دین و مذهب انسان‏ها دیده نمى‏شود. قرآن به راحتى مى‏گوید: هیچ زور و اکراهى در دین وجود ندارد». ویل دورانت، دانشمند امریکایى شرق‏شناس، مى‏گوید: «در قرآن، قانون و اخلاق یکى است. رفتار دینى در قرآن، شامل رفتار دنیوى هم مى‏شود و همه امور آن از جانب خداوند و به طریق وحى آمده است. قرآن در جان‏هاى ساده عقایدى آسان و دور از ابهام پدید مى‏آورد که از رسوم و تشریفات ناروا آزاد است ». 10. ژان ژاک روسو، متفکر و روان شناس مشهور فرانسوى، برداشت منحصر به فردى از قرآن دارد؛ او مى‏گوید: « بعضى از مردم بعد از آن که مقدار کمى عربى یاد گرفتند، قرآن را خوانده، امّا درست درک نمى‏کنند. اگر مى‏شنیدند که محمّد(ص) با آن کلام فصیح و آهنگ رساى عربى آن را مى‏خواند، هر آینه به سجده مى‏افتادند و ندا مى‏کردند: اى محمّد عظیم! دست ما را بگیر و به محلشرف و افتخار برسان. ما به خاطر یارى تو حاضریم که جان خویش را فدا سازیم!!»
	نظرات شما ()	سه شنبه 86/6/6 ساعت 3:22 عصر

تاریخچه

قرآن در سخن دانشمندان جهان